Detoks

Podróże nigdy nie były moją pasją, nie lubię zwiedzać starych i małych uliczek, nie przepadam za widokami, które większości pewnie odebrałoby dech w piersiach. Nie zachwycam się nimi. Nie ujmują mnie stare, wiekowe kościoły. Mimo to – trochę podróżuję. Dzięki rodzicom, wspaniałym ludziom, którzy nigdy by mi nie pozwolili zmarnować swojego życia i nie wykorzystać go w pełni. Zabierali mnie w różne miejsca, pokazywali mi świat, inne kultury, ludzi i specyficzne jedzenie, tradycje, a gdy skończyłam osiemnastkę dali mi też poznać alkohole świata.

Dziś podróżuję z mniejszą chęcią. Może podróżowanie to zbyt duże słowo na to, co robię, bo uwielbiam jechać gdzieś daleko, zaszyć się w obcym kraju, wśród totalnie nieznanych mi ludzi. Jestem sama z mnóstwem książek, leżę sobie na leżaku przy basenie albo na plaży i opalam się albo śpię. Bardzo przyjemnie, nie poznaję żadnych tajemnic miejsca, w którym jestem, nic mnie nie interesuje, o niczym poważnym nie myślę. To mój detoks od codziennego życia.

Mimo że wielu ludzi mówi mi, że takie uciekanie bez słowa to nic dobrego, to uciekam. Złapać oddech, nabrać dystansu, nawet gdy wszystko jest w porządku i gdy ten normalny świat jest całkiem niezły, to czasem potrzebuję głębokiego wdechu zupełnie innego powietrza, klimatu, ludzi. Polecam, jeśli czasem masz ochotę rzucić wszystko w diabły.

A ja właśnie wróciłam ze swojego detoksu. Mówią promieniejesz. Zakochałaś się?