[wyzwanie] Would you rather questions :)

Dzisiaj kolejna część wyzwania, którego podjęłam się już jakiś czas temu, a idzie mi bardzo, bardzo powoli :). Ostatnie dni w Stanach przede mną, wrócę prosto na nowy rok akademicki. A jak mi idzie przygotowywanie się do niego? Nie robię kompletnie nic. To mój sposób na super wejście. 

Może już się zorientowaliście, że nie lubię typowych rozwiązań w tego rodzaju wyzwaniach, dlatego dzisiaj też - kapka nietypowych rather questions, co byście dowiedzieli się paru niepotrzebnych rzeczy o mnie :).

1. Wolałabyś nosić stanik pushup każdego dnia albo każdego bożego dnia szpilki? 

Ogólnie jestem kobietą, która codziennie śmiga w jakichś zajebistych i mega kolorowych snikersach, ale uwielbiam szpilki. Nienawidzę staników z pushupem, wydaje mi się wtedy, że moje piersi są wielkie i chcą rozerwać bluzkę! Serio. Dobra, ukochałam sobie tylko jeden stanik push up, który mam od niedawna, a zauważyłam go w reklamie intimissimi. Idealny.

2. Wolałabyś być twoją mamą czy tatą?
Wolałabym być tatą. Jestem idealną mieszanką ich obojga, ale z charakteru, te gorsze cechy mam po mamie, to mogłabym zostać tatą. Oazą spokoju i dystansu.

3. Wolisz płynnie mówić w każdym języku na świecie czy być najlepszym na świecie w jednej, wybranej przez siebie dziedzinie?
Akurat to dla mnie mega proste pytanie, bo nigdy nie jarałam się znaniem iluś tam języków. Wystarczy mi to, co znam plus ten jeden, który mam w planach. Za to, bycie najlepszym w tym jednym i to w tym, co mnie najbardziej interesuje jest mega fascynujące! I naprawdę bym sobie tego marzyła.

4. Gdybyś miał wybrać, podróż w przeszłość i poznanie swoich przodków - przed 1800 rokiem, czy podróż w przyszłość i poznanie swoich prawnuków, co byś wybrał?
Może jestem dziwna, ale nigdy nie chciałam poznać swojej przyszłości. Lubię tą niepewność, która mnie ogarnia i w sumie, zawsze też się obawiam, że przyszłość, która mnie czeka, zniechęciłaby mnie, gdyby okazała się być nie po mojej myśli. Lepiej teraz żyć tym, co się ma. A przodków chętnie bym poznała. O swojej rodzinie wiem bardzo mało, zadziwiająco niewiele.

5. Wolałabyś znaleźć prawdziwą miłość czy milion złotych?
Pff, prawdziwą miłość. Milion mogę zarobić (y)!

6. Wolałabyś mieć połowę Twojego obecnego wzrostu czy być dwa razy grubsza?
Orany, nic. Dobra, wybrałam to, że mogłabym być dwa razy grubsza. Schudłabym, a urosnąć w tym wieku bym nie mogła :).

7. Wolałabyś mieć przycisk cofnij czy pauzuj w swoim życiu?
Bez w ogóle zastanowienia, pauzuj. Jak pisałam wyżej, cofnąć się rzadko chcę. Za to - pauza byłaby idealna. Czasami mam ochotę po prostu wziąć głęboki wdech, a kompletny brak czasu na to dobija. No i druga opcja, bardziej optymistyczna, że taka pauza zatrzymywałaby wszystkie najpiękniejsze chwile! :)

8. Wolałabyś, żeby Twój dom był zawsze za gorący czy za zimny?
Nie znoszę gorąca, uwielbiam zimę. Kocham marznąć. Gdyby w moim domu zawsze było za zimno, byłoby przyjemnie. Dla mnie.

9. Wolałabyś żyć w świecie bez rozwodów czy bez małżeństwa?
Bez małżeństwa. Nie wyobrażam sobie żyć w świecie, w którym jest tyle smutku i złości, kiedy ludzie nie mogą się rozwieść. To strasznie przykre. Bez małżeństwa można żyć, tak naprawdę - to ono nic nie zmienia. Ale nie zawsze się chce :)

10. Kim wolałabyś być: Emmą Watson czy Natalie Portman?
Jeśli miałabym wybierać z ich dwóch, to wybrałabym Natalie Portman. Jest przepiękna! Chociaż i tak nie wygrywa z uwielbianą przeze mnie Jessicą Albą, która według mnie jest najpiękniejszą kobietą na świecie.

11. Wolałabyś dostać na prezent pieniądze lub coś kupionego?
Najbardziej lubię dostawać prezenty. Pieniądze zarabiam, także dostawanie ich jeszcze na urodziny albo z jakieś innej okazji, nie jest dla mnie taką frajdą, jak jakieś niespodzianki w ładnie opakowanych pudełkach ;).

12. Wolałabyś mieć długie życie, ale zupełnie samotne i nie zakochując się ani razu czy mieć krótkie życie, ale pełnych namiętnych romansów?
Jezu, to naprawdę trudne. Jestem totalnie świadoma swojej słabości do ludzi i tego, że bez miłości długo nie dam rady, ale krótkie życie jest równie przerażające jak samotność (no chyba, że krótkie życie bez świadomości tego). Dobra, wybrałabym jednak to krótkie życie. Żyć w pełni i mieć te romanse, ale nie wiedzieć, że nigdy nie będę miała takiej osoby na całe i długie życie, o.

13. Wolałabyś zgubić telefon czy klucze?
Klucze! Kilka osób mi najbliższych ma zapasowe klucze do mojego mieszkania, ale jak sobie pomyślę, że mogłabym zgubić telefon i obcy ludzie mieliby dostęp do takiej największej mojej świątyni prywatności, to jestem, co najmniej przerażona.

14. Wolałabyś mieć prywatnego stylistę włosów czy prywatnego szofera?
Stylistę włosów. Jestem zdołowana swoimi włosami, a właściwie fryzurą. Włosy mam świetne, gładkie, jedwabne, bez rozdwojonych końcówek (filozofia minimalizmu się kłania), ale w doborze fryzury jeszcze żaden fryzjer się nie popisał. Smuci mnie to przeokrutnie. A niedługo idę do fryzjera i stoczę kolejną walkę (setną) o dobraną fryzurę.

15. Wolałabyś się dowiedzieć, że Twój mąż to gej, czy syn to gej?
Wolałabym, żeby to mój syn okazał się gejem, z racji tego, że mąż jest właśnie moim mężem. Nie lubię kłamstwa, nienawidzę oszukiwania. Nie zniosłabym chyba myśli, że przez długi okres czasu żyłam w kłamstwie.

16. Gdybyś miała wybrać: mieszkać w Polsce biednie, czy wyjechać zagranicę i żyć bogato. Co byś wybrała?
Wyjechałabym. Nie jestem przywiązana do Polski, cenię sobie jedynie moje miasto, do którego mam wielki szacunek i uwielbienie. Jestem chyba obywatelem świata. Wszędzie czuję się dobrze, zresztą ciągle jestem gdzie indziej i każde z tych miejsc, mogłabym nazwać drugim, trzecim, czwartym domem. A czy biednie czy bogato, na wszystko można znaleźć sposób.

17. Wolałabyś być właścicielem Starbucksa czy CocaColi?
Uwielbiam Starbucksa. Wiadomo, nie?

18. Wolałabyś być znienawidzona czy ignorowana?
Chyba ignorowana. Jestem taka, że lubię, jak mnie lubią. Hehe.

Birthdaygirl

 Mamo i Tato, dziękuję.

Dzisiaj minęło dwadzieścia lat, od kiedy mnie macie. Jesteście najlepszymi ludźmi na Ziemi, Wasz uśmiech, Wasze błyski w oku, kiedy ja sama się uśmiecham, są dla mnie najpiękniejszą oznaką miłości. Nie trzeba szukać dalej. Nie powiem Ci, że to miłość, choć jesteś wszystkim czego w życiu trzeba mi. Dziękuję za cudowne dzieciństwo, pełne beztroski, tylko tych kolorowych dni, podróży, poznania świata, otwierania umysłu. Dziękuję za każde, nawet to najmniejsze słowo wsparcia, nawet, jeśli szanse na powodzenie były niewielkie. Dziękuję to dla Was za mało. Dziękuję za to, że wychowaliście mnie na taką, jaką teraz jestem. Dzięki Wam stałam się tą Aleksandrą. Dobrą wersją samej siebie. To Wy daliście mi odwagę do walki o siebie. Pozwoliliście od wczesnej pory walczyć o sobie, nie wtrącaliście się, daliście wolną rękę. Wprowadziliście w dorosłe życie.

Mamo i Tato, przepraszam.

Od kiedy wyrosłam przyniosłam Wam mnóstwo smutku. Kiedy byłam nieszczęśliwą dziewczyną. Kiedy się zakochałam, ale nie chciałam się do tego przyznać, kiedy potem Wy – mimo zdrowego rozsądku, zaakceptowaliście moją Miłość. Przepraszam, że zawsze ryzykowałam swoje szczęście. Przepraszam za rok 2012. Kiedy w jednym miesiącu odeszło czterech moich małych podopiecznych w hospicjum. Kiedy Babcia odeszła po walce z rakiem, na który teraz jestem narażona. Kiedy w moje siedemnaste urodziny odszedł mój najlepszy przyjaciel, a ja nie mogłam przestać płakać. Kiedy potem odszedł znajomy z podwórka. Rok zniszczenia. Przepraszam Was za ten rok. Kiedy nie mogliście spać, bo ja nie mogłam spać i siedziałam, gapiąc się w stare zdjęcia. Przepraszam Was za strach, który odczuwaliście, gdy powiedziałam Wam, że pierwszy raz w życiu czuję takie realne przerażenie o samą siebie, że sobie nie poradzę, że mogę tego nie udźwignąć. Przepraszam za ten moment, kiedy musieliście powiedzieć mi, że mój narzeczony nie żyje. Przepraszam, że potem uciekłam, nie mogąc zostać dłużej w tym świecie.

Dziękuję, że jesteście najlepszymi rodzicami na świecie. I że jesteście zawsze razem, bez względu na wszystko.

Dwadzieścia lat to całkiem mało. Całkiem sporo się wydarzyło. Nigdy nie robiłam bilansów, podsumowań każdego pojedynczego roku. Życie mam niesamowite. Mimo kilku tragedii, które odcisnęły piętno i ślad zawsze będzie. Nie powiem, żeby mnie może czegoś nauczyły. Może, nie wiem. Jestem szczęśliwa, chociaż czasami mówię to sobie i czuję się absurdalnie. Ale tak jest jakoś. Bo zawsze, gdy we wnętrzu odczuwam taką błogość, to właśnie moje szczęście.

Wiem, że osiągnęłam to, co mam tylko dzięki ludziom, których spotkałam na swojej drodze. Dzięki rodzicom, przyjaciołom, ukochanemu. Wiem też, że moim gwarantem sukcesu są inni ludzie. Każdy. Każdy, kogo spotkałam w życiu. I moi najlepsi przyjaciele, najwspanialsi faceci na świecie. Mimo że przyjaźń okropnie potargana przez stratę dwóch ludzi, którzy wiernie sklejali całość. Wytrzymaliście i jak niedawno wspominałam, mamy dziecko. My dzieci. Budujące.

Życie jest niesamowite. Uwielbiam je.

Zostań, jak nikt mnie znasz
Przecież dobrze wiesz
Boję się być sam
Zostań do rana raz
Może zwykły dzień
Nic nie zmieni w nas
Zostań, choć nie stać mnie
Na to wszystko
Co mi możesz dać
Zostań, kiedyś przyjdzie czas
Na pytania
I to co teraz wciąż jeszcze przerasta nas

Zostań, nie szukaj już
Gdzieś daleko
Tego co masz tu

Zostań, bez zbędnych słów
Tak jak teraz
Cierpliwie obok bądź po prostu dzień po dniu
Zostań

Zostań, nie powiem ci
Że to miłość
Choć jesteś wszystkim czego w życiu trzeba mi

                                                                      Kortez.

You are strong.

Zawsze, obojętnie na drodze do jakiego celu, znajdzie nas taki mały gnom, który powie, że nie masz już siły, nie umiesz, nie dasz rady, jesteś za słaby na to wszystko. Że marzenia są dla innych, wcale nie dla Ciebie, że Tobie pozostaje tylko bycie słabą wersją siebie. Pamiętaj, że Ty jesteś o wiele wyżej od tego gnoma. On wcale Cię nie zna, on mówi głupie ogólniki. Możesz więcej niż myślisz, dłużej i mocniej. 

Miałam nie napisać nic, aż do swoich urodzin (a do tego jeszcze parę dni!!), ale mój telefon przypomniał mi dzisiaj, że 19 września mija rok, od moich pierwszych profesjonalnych zajęć z klientem jako trener personalny. Długa droga była przede mną zanim dostałam pracę. Rok borykałam się z tym, próbowałam, dokształcałam się i łapałam każdą okazję zdobycia wykształcenia i kolejnych kursów. W końcu udało się! W klubie, do którego sama chodziłam i ładowałam ciężary. Wśród ludzi, których bardzo dobrze znałam i uwielbiałam. 

Doskonale pamiętam swoją pierwszą klientkę, bo jest ze mną do dzisiaj :). Kobieta po trzydziestce, nie mogąca mieć dzieci z powodu swojej ogromnej (40 kilogramowej) nadwagi. Była piękna, uśmiechnięta - ZAWSZE, ale też temu uśmiechowi zawsze towarzyszyły smutne oczy. Zostawiona przez męża, bo nie mogła dać mu tego, co on najbardziej chciał, postanowiła zmienić swoje życie o całe 180 stopni. Było ciężko. Początkowe treningi to niemal tylko 5 minutowe cardio, bo więcej nie dawało rady, to skłony ledwo widoczne, to przysiady, które były tylko półprzysiadami, o brzuszkach nie było mowy nawet, o wykrokach nie było mowy. Totalny brak kondycji, wytrzymałości i zupełny brak wiary w siebie! 

Pierwszy miesiąc był katorgą, płacz na treningach normą. Serce mi się krajało, bo nie mogłam patrzeć na jej cierpienie. Wiecie, ona po prostu wylewała podczas treningów cały swój żal do życia, a miała go strasznie dużo. Wielokrotnie płakałam razem z nią, bo nie umiałam jej pomóc. I to ona była największą inspiracją do mojego własnego projektu, w którym pomagam ludziom odnajdywać szczęście w życiu. Spełniać się. Bo ona też miała to wszystko w sumie, ale nie potrafiła tego odnaleźć. Pierwsze efekty, to łzy wzruszenia, w końcu - po miesiącu mogłyśmy przejść do poważniejszego treningu. Jej ciało nam na to pozwoliło, bo ta dzielna kobieta była gotowa na to już dawno. 

Kiedy dopadała ją chandra, że się męczy, że nie daje rady... zaczynałam ćwiczyć razem z nią, żeby zobaczyła, jak ja się męczę podczas głupich skoków, biegania w miejscu, podnoszenia kolan czy wspinaczki górskiej w określonym czasie i jak po naszym dwugodzinnym treningu leje się ze mnie pot. Dodawało jej to sił, że ja ich nie mam :) A ja z przyjemnością męczyłam się dla niej. Wiele się dzięki niej nauczyłam. Nikt nigdy nie pokazał mi takiej siły, jak miała ta kobieta. Jestem jej dozgonną wielbicielką. 

No i też nikt tak jak ona na mnie nie przeklinał. :) Mimo wszystko... była promykiem! Na siłowni w kadrze wszyscy ją uwielbiali, ona uwielbiała wszystkich. I zmieniała się z dnia na dzień. Oczywiste jest to, że nie tylko zewnętrznie, ale też wewnętrznie. Znalazła wspaniałego mężczyznę, który nie tylko zakochał się w niej, gdy sama siebie nie akceptowała, ale niesamowicie ją wspierał w walce o wartość :). Chodził do nas na siłownię i zawsze z nią był, a ja czułam się czasami przy nich jak piąte koło u wozu :).

To wszystko, co zdarza się innym ludziom, nie jest kwestią szczęścia. To tylko ciężka praca, którą wykonują, oni sami, by, często, być szczęśliwym i wznieść się na swoje szczyty. Chyba wielokrotnie o tym już tutaj pisałam, ale to właśnie, według mnie, jest najpiękniejsze w ludziach. Potrafimy walczyć, wystarczy zapalić w nas taką małą iskrę, która potrafi rozniecić niesamowity pożar. 

Nuuuda!

Siemano w tą piękną noc. Siedzę w samolocie już kilkanaście godzin, a jeszcze kilkanaście przede mną. Brzmi to przerażająco, ale na szczęście tak się nie czuję. Jestem mega podekscytowana, nie mogę usiedzieć, na szczęście bardzo miły pan koło jest świetnym (ba, niesamowitym!!) towarzyszem podróży i sobie ładnie umilamy czas nawzajem. Okazało się, że też ostro trenuje, moje zaskoczenie było ogromne, bo totalnie po nim tego nie było widać... ale potem zdjął marynarkę i wszystko się ukazało w idealnie skrojonej koszuli. Anglicy mają klasę! 

Tak, miałam przesiadkę w Londynie, gdzie również mogłam odpocząć przez siedmiogodzinną przerwę przed kolejnym lotem. Poszłam do hotelu na trzygodzinną drzemkę, zjadłam najlepszego burgera w tym pięknym mieście i posiedziałam nad Tamizą ze znajomym, którego zerwałam z pracy. Takie spontany i niespodzianki lubię. W ogóle się mnie nie spodziewał, a ja przywiozłam mu pyszne polskie żarcie, aaaa!

Okej, końcowy przystanek --> Los Angeles! Tylko dwie godziny wolnego i pierwszy ośmiogodzinny kurs przede mną. Świetni trenerzy, jeszcze świetniejsi uczestnicy będą przekraczać swoje granice wytrzymałości i wykraczać poza sferę komfortu. Wyzwanie, jakie sobie postawiłam? DAĆ RADĘ! A poza tym, dziesięciominutowy plank i 300 przysiadów. Nie mogę się doczekać tego piekła. Potem parę dni regeneracji i niezdrowego żarcia, idealne połączenie, ha. 

Kolejny przystanek na mojej mapie to Nowy Orlean, kolejne tysiące kilometrów do pokonania, kolejny kurs, tym razem przyjemniejszy, bez szalonego palenia mięśni! W Nowym Orleanie pragnę się też spotkać z moją pierwszą podopieczną, którą wzięłam pod swoje trenerskie skrzydła i która schudła, dzięki swojej wytrwałości, sile, motywacji, uśmiechowi i silnemu charakterowi, 45 kilogramów. KOCHAM JĄ. Jest moją wielką inspiracją! Mimo że w trakcie treningów z nią ostro dawała mi w kość i miałam ochotę ją udusić na macie :) Niezłe ziółko z niej było, nigdy nie chciała ćwiczyć, dopóki ja nie będę się męczyła razem z nią, o raany. Świetne wspomnienia :). 

A w Nowym Jorku będzie czas tylko dla przyjaciela. Mieszka tam od roku, od roku się nie widzieliśmy, a sporo w naszych życiach się pozmieniało, co prawda jesteśmy na bieżąco, ale wiecie... na odległość to to wszystko słabe jest. Nie cierpię Nowego Jorku, nie wiem, co ludzie w nim widzą, dla mnie jest to miasto, które najwięcej daje, ale jeszcze więcej odbiera. Chociaż muszę przyznać mają tam parę świetnych miejsc, takie złote perełki na tle piekieł. Spędzę z nim tydzień, pełen inspiracji, bo załatwiłam sobie wejściówkę do jego pracy, a o tym jeszcze nie wie. KTO NIE LUBI NIESPODZIANEK? <wink> Bo najbardziej inspirujący są ludzie, którzy robią to, co o czym marzą i są tym, kim chcieli być. Oczywiste, nie? 

Work harder!

http://weheartit.com/katrin_stefanie

Jestem świetna. Parę dni temu wymieniałam sobie telefon, super się cieszyłam i w ogóle byłam cała w skowronkach, ale zapomniałam, że na starym telefonie miałam piękną listę 93 tematów na posty tutaj. Straciłam ją. Mega straszne uczucie, wczoraj, gdy chciałam coś tutaj napisać i zaczerpnąć inspiracji w telefonie, przeżyłam prawdziwy dramat. Nadal mam depresję po stracie, ale próbuję z nią wygrać... treningiem oczywiście. :) 

Zaczęłam się zastanawiać nad jednym z ważniejszych punktów (dla mnie) w moim wyzwaniu 101 in 1001, a właściwie zorganizowanie bloga. Pomysłów trochę mam, ale jak na razie to jakiś jeden wielki mętlik. Jest ochota, żeby COŚ zmienić, ale pojawia się też trochę niepewności. Chciałabym pisać o tym, co mi najbliższe, praca, czyli rozwój, treningi, uczelnia i w ogóle, ale obawiam się, że to nie będzie to.

Tymczasem, najbliższe dwa tygodnie września spędzę w Stanach. Parę kursów, ale głównie świetny odpoczynek i już ostatnie głębokie wdechy przed ponownym rzuceniem się w wir uczelni, pracy i stowarzyszenia. Już się nie mogę doczekać. Nowe wyzwania, nowe projekty, nowi ludzie, aaaa! Brzmi mega inspirująco! 

http://weheartit.com/caroef__

Brakuje mi ostatnio trochę motywacji, moje posiłki leżą i kwiczą, prosząc o coś zdrowego w sobie. Niestety, na błaganiu i na potrzebie się kończy. Mama za dobrze gotuje i za dużo kupuje, a wypady z przyjaciółmi na szybko nie kończą się wizytami w zdrowym żarciu. Ale jest ostre postanowienie, jak tylko znów będę u siebie - porządnie dbam o dietę! Otak, przepisy zgromadzone, tylko robić :)

PS. Macie jakieś treningi fajne, godne polecenia? Brakuje mi, brakuje, brakuje! :)

Środa 7:45 samolot, jeeeeeeeeeej! 

[wyzwanie] My favourites

Wyzwanie na mnie czeka, ale zatrzymałam się przy ulubieńcach, na których długo nie miałam pomysłu. Jak wiecie (albo i nie) lubię robić wszystko po swojemu, także dzisiaj w ramach wspaniałego Pillower's Challenge moi ulubieńcy, ale tylko września. Tak, września. Dziewiąty miesiąc to mój drugi ulubiony, a dzisiaj jest jeszcze dziewiąty dzień, to już w ogóle dobry powód na szaleństwo. :)

Po pierwsze muzyka.

Obojętnie w jakim zestawieniu, zawsze musi się pojawić się muzyka, która jest zupełnie nieodłączną częścią każdego mojego dnia. We wrześniu już będąc trochę w rozjazdach po Polsce, zdążyłam odkryć parę wcześniej nieznanych perełek, których w ogóle premiera miała miejsce we wrześniu.

pelnakutura.info

 Znacie PM2 Collective? Ja nie znałam. W ogóle nie mój gatunek, ale płyta trafiła w moje ręce i naprawdę pozytywnie się zaskoczyłam. Połączenie alternatywnego rocka i americany i to jest w takim storytellingu o chłopcu, który pomylił życie ze śmiercią. Mega przyjemny wokal, relaksuje się przy tym świetnie, sprawdzone przy jodze :).

Innym moim własnym odkryciem jest O.S.T.R., ile słucham rapu, tyle nie mogłam się przekonać do jego kawałków. Jeśli w jakimś spodobał mi się tekst, to bity nie podchodziły i odwrotnie. Parę dni temu leżałam padnięta po pięciu treningach z rzędu, a akurat stereo przesunęło się na jego płytę. I tak... zaiskrzyło coś! Nawet nie wiecie, jak mi ulżyło, bo bardzo chciałam w nim COŚ zauważyć. Jarando roku!

Po drugie telewizja

Kojarzycie ich? Ja już dawno kochałam ten serial, ale w końcu nadrobiłam wszystkie zaległe odcinki i jestem po prostu wniebowzięta. Poważnie, niby to komediowe, ale ten serial mnie nie tylko rozśmiesza, ale też wzrusza. No i nie jest zbyt skomplikowany w swojej fabule, także idealny na rozluźnienie... bo właśnie po to oglądam telewizję.

Po trzecie książki

Szczerze, to książek już mogłabym wymienić kilka, bo nauczyłam się jakoś kilka jednocześnie, ale chyba jakoś wybiorę ścisłą czołówkę.

Współczesne maniery Dorothea'y Johnson i Liv Tyler (tak, tej aktorki!). Książkę w wydaniu angielskim dostałam od swojego szefa w Chorwacji, średnio miła to była niespodzianka, ale na szczęście dostawali ją wszyscy, którzy tam pracowali... zaczęłam się poważnie martwić o moje maniery, myślałam, że są niczego sobie, ale ta książka zmienia wszystko! Zwykle nie przepadam za poradnikami, ale w tym wszystko jest tak przyjemnie, krótko, zwięźle i na temat napisane, aż miło się czyta. No i informacje bardzo na plus zilustrowane :).

Druga wrześniowa książka, która mnie oczarowała był Sąd nad prawdziwą miłością. Myśl przewodnia tej książki to, czy można zakochać się od pierwszego wejrzenia? Nie, to nie poradnik, bynajmniej - świetna powieść, pełna powiązań do literatury, malarstwa i filozofii. Uwielbiam!

Cały dotychczasowy wrzesień spędziłam z przyjaciółmi i to te chwile należą do tych ulubionych. Zagościłam u ulubionych nauczycieli z liceum, odwiedziłam starego trenera na siłowni. Wracanie na stare śmieci jest fajne, mnóstwo przytulania, opowiadania etc. A przyjaciele wciąż ci sami, tylko się starzeją, mają dzieci i się przeprowadzają, znajdują dobre prace albo rezygnują ze słabych. Zawsze narzekałam na to, że jestem najmłodsza w ekipie przyjaciół. Pomiędzy mną, a najstarszym jest różnica ośmiu lat. Czas na założenie rodziny dla niego już niedługo wybije, a dla mnie... po ostatnich wydarzeniach, chyba jeszcze długo, długo, długo nie :). Ale fajną rzecz usłyszałam, że będę miała czas totalnie dla siebie i na swój rozwój, to mnie niesamowicie cieszy. 

Dużo ostatnimi dniami trenuję, dwie godziny dziennie okazało się moim minimum, a znalazłam świetne ćwiczenia, w trakcie których i po których palą mięśnie niemiłosiernie, a ja długo szukałam czegoś, co da mi stęsknione zakwasy. 

To super Ballet Beautiful, który prowadzi Mary Helen Bowers, uwielbiam ją, uwielbiam te zestawy, szczególnie na pośladki! Spinają się jak szalone!! Utworzyłam sobie szaloną playlistę z jej filmików i robię co drugi dzień na zmianę z ostrymi cardio (szukam jeszcze jakichś fajnych, jak coś znacie, to śmiało walić drzwiami i oknami, bo szybko mi się nudzą). Jeśli chcecie, mogę Wam podesłać link do mojej playlisty albo szukajcie jej filmików na TYM kanale :). Warto spróbować! 

I prawie ostatni mój ulubieniec, to Samsung Galaxy S6 Edge, o mój maniu, uwielbiam go, to za mało powiedziane. Zdjęć mogłabym robić nim tysiące, tylko po to, żeby zachwycać się ich jakością. Zakrzywiony ekran daje niesamowity widok, no nie mogę się od niego oderwać. Super trafiony zakup, jeej!

A na koniec coś o ubraniach i butach, które uwielbiam, a najnowsze kolekcje przeszły same siebie :) 

Na pierwszym miejscu buty z Bershki, znalazłam je już w wakacje, ale zagranicą nie miałam czasu na szaleństwa sklepowe, także kupiłam je parę dni temu i są idealne! Uwielbiam sportowe buty i to one stanowią większość mojej szafy, to idealne dopełnienie. Zresztą cała sportowa kolekcja Sport Start Moving jak dla mnie robi wielkie wrażenie, szczególnie koszulki!! Zaskoczyła mnie też mega pozytywnie nowa kolekcja z Carry, gdzie rzadko coś wybierałam dla siebie, a teraz mogłabym wyjść cała obładowana torbami. W ten weekend kolejne odświeżanie szafy jesienno-zimowej przede mną, już nie mogę się doczekać :) 

Lecę na żelazny trening z Olą Żelazo i oczywiście na Ballet workout, miłego wieczoru Misie!!! 

Remont w życiu :)

 Trochę dłużej niż zwykle się nie odzywałam, ale… zabiegana jestem. Po pełnym miesiącu pracy w Chorwacji z najcudowniejszymi ludźmi, jakich znam, wróciłam i szykuję się do życia w Poznaniu na nowo. Wróciłam do mieszkania, gdzie wszystko było zostawione, jak te parę miesięcy temu i zapragnęłam zmiany, takiej ogromnej.

Ruszyłam do sklepu, brałam wszystkie katalogi, jakie tylko mają. Siedziałam całą noc w Internecie, szukając czegoś dla siebie. Wyrzuciłam wszystko z szafek, szaf i pozbyłam się tego, co niepotrzebne, co mi przypomina jakieś negatywne wspomnienia z mojego życia. Tak się zaczął remont. Ściany dziurawe, wszystko jest jednym wielkim bałaganem. Ja tam wchodzę i czuję się naprawdę świetnie. To nic, że to wszystko zniszczy moje oszczędności, nieważne. Czuję się zaintrygowana, zajarana i niesamowicie podniecona zmianami, jakie na mnie czekają w nowym roku, nowym początku? Nie tylko, jeśli chodzi o mieszkanie, ale o całe życie.

Gdzieś tam pisałam już kilkakrotnie, że białe mieszkania, domy są nie dla mnie i serio… mam wrażenie, że teraz są wszędzie! Wszędzie podobne meble, a już na pewno te same plakaty czarno-białe. Ale to nie dla mnie, dla mnie biel, szarość i czerń, mimo że idealnie ze sobą współgrają, to nie wydają mi się przytulne. Ja lubię kolory, żywe mocne. Tak, aby działały na mnie pobudzające i stymulowały mnie do życia. Postawiłam na mieszankę szarości i mocnego różu, taka trochę magenta. Uwielbiam to połączenie! 

Dodatkowo, urodził mi się chrześniak, mały Franek. Tym samym powiększyła się nasza ekipa. :) Tak, to synek mojego przyjaciela, no cóż – nieplanowany był. Facet nie ma szczęścia do kobiet, dziewczyna zostawiła mu Franka i uciekła daleko, pozbywając się wygodnie praw rodzicielskich, ale mały Franek i tak teraz ma najlepszą rodzinę na świecie :).

Pomysłów na posty nazbierałam sobie, zapisuję je sobie dokładnie w notesie, ale jak na razie czasu brak na ich napisanie. Nie martwcie, ciągle będę trochę się tutaj kręciła, a dzisiaj nadrobię zaległości u Was :)  

Jestem kobietą!

Jestem kobietą, pożądam, jestem pożądana i seksowna.

Jeszcze rok temu, gdy ktoś powiedział na mnie kobieto, umierałam ze śmiechu. Gdzie ja kobietą? Jestem przecież taka młodziutka, dziecięca, no zupełne głupoty. Nawet będąc w związku z kilka lat starszym mężczyzną, nie czułam się na bardziej dojrzałą niż byłam, mimo że on dodawał wizualnie parę lat do przodu. Czułam się dzieckiem, nie zachowywałam się jak dorosła ani nie ubierałam się na swój wiek. Nie chciałam przyciągać wzroku.

http://weheartit.com/solenels98

Coś się we mnie nagle zmieniło. Spojrzałam w lustro i w jednym momencie doceniłam swoją figurę, swoje piersi, talię, brzuch, uda, pośladki. To, co kiedyś mnie drażniło, czego nie lubiłam, nie mogłam patrzeć. Teraz lubię bluzki z dekoltami w serek, które podkreślają mój biust, uwielbiam krótkie spodenki, w których widać moje (nie)zgrabne uda i lubię rurki, które idealnie ogarniają pupę! Pupa, która nie jest idealna, ale przecież wystarczy wiedzieć, co na Tobie dobrze leży i co Ci pasuje, by być super seksowną bombą!

Kobieto, nie chowaj się pod szerokimi ubraniami. No dobra, sama uwielbiam wielkie koszulki, ale wszystko w normie, ale zawsze pamiętam, żeby ciuch nie kończył mi się pod samą szyją. Jesteś piękna ze wszystkimi krągłościami, jakie masz, jeśli tylko dostrzeżesz swoje piękno, jeśli pokochasz swoje ciało, będziesz promieniować swoją miłością i przyciągniesz spojrzenia wszystkich, zwłaszcza panów.

Często jest tak, że nie chce mi się malować. Wstaję i mam ochotę zostać w dresie, zwykłej bluzce, i nic dalej nie robić. Wiem jednak, że jak nie położę podkładu i nie pomaluję rzęs, będę się cały dzień czuła niekomfortowo. Tak mało, dwie głupie czynności, a robią ze mną cuda. I 75% przypadków, kiedy mam taki właśnie dzień leniwy i słaby, to skuszę się na makijaż, wbrew sobie, ale dla siebie, z maksymalnym efektem. 

Bo lubię wyjść w ubraniach, w których czuję się pięknie. Lubię zauważyć, że jakiś mężczyzna spojrzy na mnie, lubię się uśmiechnąć, by pokazać, że tak wiem, nieźle dzisiaj wyglądam. Ze swoimi niedoskonałościami, z nadmiarami i niedoborami, czuję się piękna i zbieram za to bonusy. Nie wierzę, że jakaś kobieta, by nie chciała, żeby jej pożądali, by zobaczyli, skomplementowali. To cholernie zjawiskowe. 

Wiecie, że jestem jeszcze młoda, ale sporo miałam wrażeń w swoim życiu, dobrych, złych i tych wspaniałych i okrutnych, ale jeden człowiek powiedział do mnie, żebym zawsze dbała o swoje piękno i chciała je pokazywać. A dla mnie – największym pięknem nie tylko kobiety, ale też mężczyzny jest uśmiech, taki prawdziwy, który widać także w oczach. Oczy są przecież odzwierciedleniem duszy. Pięknej duszy, piękne oczy, piękna Ty. A makijaż i to, w co się ubierzemy, jest nie tylko kolejnym odzwierciedleniem duszy, a właściwie naszego charakteru, ale również może świetnie dodać nam pewności siebie. A takie codzienne chwile przed dużym lustrem to codzienna dawka pobycia sama ze sobą, podziwiania się, dodania sobie pozytywnej energii i idealny moment na powiedzenie sobie, że dziewczyno, jesteś świetna, piękna, świat zwojujesz, idź już i świeć. 

101 in 1001. Let's go :)

Dzisiaj pierwszy września, pewnie czas z Was wraca do szkoły, taki kolejny początek na Waszej drodze. Ja też uznaję go za swój początek, bo nie chcę czekać, aż do października i przedstawiam Wam moje nowe życiowe wyzwanie - 101 in 1001. Myślę, że znacie ten projekt, był bardzo popularny jakiś czas temu, może ktoś z Was w nim już uczestniczy? :)

Dwa lata temu zaczęłam go po raz pierwszy, chyba był dla mnie zbyt małym wyzwaniem, bo skończyłam go już w 468 dni. Odczekałam trochę i dziś ruszamy :) I polecam to również Wam. Piszę to tutaj, by mieć stały wzgląd w swoją listę, gdy tylko tutaj zaglądam. :)

Legenda:

KOLOR ZIELONY - SKOŃCZONE :)

KOLOR NIEBIESKI - W TRAKCIE :)

Różne przyjemności:

1. Zrobić generalny porządek w mieszkaniu

2. Poznać 5 osób [5/5]

3. Przejechać samochodem 1020 kilometrów [1060/1020]

4. Zorganizować bloga.

5. Regularne spotkania z przyjaciółmi. Raz na tydzień! 

6. Kupię prezent przyjaciółce bez okazji.

7. Co miesiąc odłożę 200 zł.

8. Zdobyć stypendium.

9. Zrobię porządek z notatkami na studia.

10. Zorganizować nowy organizer :D

11. Kupić album na zdjęcia.

12. Znaleźć zdjęcia i w końcu wywołać!

13. Zorganizować 5 razy imprezę [1/5]

14. Wziąć udział/ zorganizować 4 duże projekty [2/4]

15. Uporządkować swoje relacje.

16. Znaleźć drugie źródło dochodu.

17. Upolować coś fajnego w lumpie!

18. Spróbować 20 nowych alkoholi [1/20]

19. Sprzedać niepotrzebne książki.

20. Za każdy zrealizowany cel - mała przyjemność albo - hajsy na konto! :) [/101]

Kulinarnie:

21. Zrobić 10 różnych pizz.

22. Upiec tort.

23. Upiec 5 różnych chlebów.

24. Spróbować 20 herbat [2/20]

25. Odwiedzić 10 nowych restauracji.

26. 30 dań ugotować, których jeszcze nie gotowałam [2/30]

27. Upiec 8 ciast.

Zakupy:

28. Kupić nowy telefon.

29. Kupić nowy laptop.

30. Kupić 3 zestawy ciuchów sportowych.

31. Kupić nowe ciuchy na jesień, cały zestaw!

32. Kupić fluxy :)

33. Kupić rosheruny

34. Kupić asicsy

35. Kupić nową torebkę na studia

36. Biały zegarek

37. Upolować w końcu fuksjowe ramki!

38. Duży słoik na oszczędności

39. Sokowirówka! 

40. Kupić totalną nową seksowną bieliznę

41. Garnek do gotowania na parze

Kulturalnie:

42. Przeczytać 20 książek motywacyjnych

43. Przeczytać 50 powieści

44. Obejrzeć 80 filmów

45. Pójść na 30 koncertów [1/30]

46. Przesłuchać 30 płyt nie mojego gatunku [1/30]

47. Iść do kina 10 razy

48. Nadrobić filmy z Jude Law i Adrienem Brody

49. Dokończyć 8 seriali (być na bieżąco) 

50. Iść 5 razy do teatru.

51. Minimum tydzień wytrzymać bez fejsbuka.

Rozwój:

52. Zrobić dwa kursy.

53. Zdać certyfikat z angielskiego

54. Nauczyć się nowego języka

55. Otworzyć własną świetlicę socjoterapeutyczną 

56. Ćwiczyć regularnie jogę!

57. Zrobić listę rzeczy, które mnie uszczęśliwiają

58. Być spełnioną panią prezes stowarzyszenia

59. Zaangażować się w wolontariat

60. Zaliczyć 10 szkoleń [1/10]

61. Zrobić kurs event managment

62. Zrobić tablicę marzeń

63. Regularnie korzystać z duolingo.com, 1000 godzin!

64. Znaleźć swoją specjalizację ;)

Podróże:

65. Wyjechać z przyjaciółką nad morze

66. Wyjechać z ekipą na wakacje.

67. Polecieć z siostrą do Londynu

68. Wyjazd w góry z przyjaciółmi zimą!

69. Jeszcze raz odwiedzić Włochy - praca?

70. Pojechać do Wrocławia

71. Wschód i zachód słońca nad polskim morzem

72. Pojechać gdzieś, gdzie mnie jeszcze nie było.

Sport:

73. Przećwiczyć 1000 godzin [26/1000]

74. Wykonać 1000 celnych rzutów do kosza.

75. Ukończyć 6 różnych wyzwań.

76. Wrócić do swojej poprzedniej wagi!

77. Zrobić 250 przysiadów bez przerwy :) [150/250]

78. Zrobić 200 brzuszków w ciągu :)

79. Przejechać na rowerze 1000 kilometrów. [35/1000]

80. Pójść na siłownię 200 razy - dla siebie :D

81. Zrobić 380 treningów Ewy Chodakowskiej [5/380]

82. Kupić BosuBall

83. Kupić rękawiczki do ćwiczeń

84. Kupić nową piłkę/kettla.

85. Skakać na skakance 800 godzin :)

86. Przećwiczyć 250 godzin na stepie [3/250]

87. Ułożyć plan treningowy na 3 miesiące.

88. 200 razy pójść na basen

89. Wytrzymać 5 minut deski! [1,5/5]

Zdrowie i uroda:

90. Oczyszczanie u kosmetyczki.

91. Zmiana fryzury.

92. Zrobić sobie 5 razy hybrydy

93. Zrobić sobie 200 razy maseczkę [4/200]

94. Kupić cały zestaw pielęgnacyjny kosmetyków

95. Nie jeść nic słodkiego przez 2 miesiące

96. 3 razy zrobić totalny detoks organizmu

97. Pić zdrowe i świeżo wyciskane soki regularnie

98. Nowa opcja makijażu!

99. Iść do dermatologa. 

100. Zrobić sobie manicure i pedicure u kosmetyczki pięć razy.

101. Zrób podsumowanie.