Nuuuda!

Siemano w tą piękną noc. Siedzę w samolocie już kilkanaście godzin, a jeszcze kilkanaście przede mną. Brzmi to przerażająco, ale na szczęście tak się nie czuję. Jestem mega podekscytowana, nie mogę usiedzieć, na szczęście bardzo miły pan koło jest świetnym (ba, niesamowitym!!) towarzyszem podróży i sobie ładnie umilamy czas nawzajem. Okazało się, że też ostro trenuje, moje zaskoczenie było ogromne, bo totalnie po nim tego nie było widać... ale potem zdjął marynarkę i wszystko się ukazało w idealnie skrojonej koszuli. Anglicy mają klasę! 

Tak, miałam przesiadkę w Londynie, gdzie również mogłam odpocząć przez siedmiogodzinną przerwę przed kolejnym lotem. Poszłam do hotelu na trzygodzinną drzemkę, zjadłam najlepszego burgera w tym pięknym mieście i posiedziałam nad Tamizą ze znajomym, którego zerwałam z pracy. Takie spontany i niespodzianki lubię. W ogóle się mnie nie spodziewał, a ja przywiozłam mu pyszne polskie żarcie, aaaa!

Okej, końcowy przystanek --> Los Angeles! Tylko dwie godziny wolnego i pierwszy ośmiogodzinny kurs przede mną. Świetni trenerzy, jeszcze świetniejsi uczestnicy będą przekraczać swoje granice wytrzymałości i wykraczać poza sferę komfortu. Wyzwanie, jakie sobie postawiłam? DAĆ RADĘ! A poza tym, dziesięciominutowy plank i 300 przysiadów. Nie mogę się doczekać tego piekła. Potem parę dni regeneracji i niezdrowego żarcia, idealne połączenie, ha. 

Kolejny przystanek na mojej mapie to Nowy Orlean, kolejne tysiące kilometrów do pokonania, kolejny kurs, tym razem przyjemniejszy, bez szalonego palenia mięśni! W Nowym Orleanie pragnę się też spotkać z moją pierwszą podopieczną, którą wzięłam pod swoje trenerskie skrzydła i która schudła, dzięki swojej wytrwałości, sile, motywacji, uśmiechowi i silnemu charakterowi, 45 kilogramów. KOCHAM JĄ. Jest moją wielką inspiracją! Mimo że w trakcie treningów z nią ostro dawała mi w kość i miałam ochotę ją udusić na macie :) Niezłe ziółko z niej było, nigdy nie chciała ćwiczyć, dopóki ja nie będę się męczyła razem z nią, o raany. Świetne wspomnienia :). 

A w Nowym Jorku będzie czas tylko dla przyjaciela. Mieszka tam od roku, od roku się nie widzieliśmy, a sporo w naszych życiach się pozmieniało, co prawda jesteśmy na bieżąco, ale wiecie... na odległość to to wszystko słabe jest. Nie cierpię Nowego Jorku, nie wiem, co ludzie w nim widzą, dla mnie jest to miasto, które najwięcej daje, ale jeszcze więcej odbiera. Chociaż muszę przyznać mają tam parę świetnych miejsc, takie złote perełki na tle piekieł. Spędzę z nim tydzień, pełen inspiracji, bo załatwiłam sobie wejściówkę do jego pracy, a o tym jeszcze nie wie. KTO NIE LUBI NIESPODZIANEK? <wink> Bo najbardziej inspirujący są ludzie, którzy robią to, co o czym marzą i są tym, kim chcieli być. Oczywiste, nie?